Sekwencja Pierre’a Robina
Sekwencja Pierre’a Robina (także zespół Pierre’a Robina) jest to zespół wad wrodzonych twarzoczaszki charakteryzujący się niedorozwojem szczęki dolnej (zbyt mała żuchwa), cofnięciem brody do tyłu, zapadaniem się języka ku tyłowi, obstrukcją dróg oddechowych. Na ogół wraz z sekwencją Pierre’a Robina występuje również rozszczep podniebienia. Wyzwala to sekwencję groźnych dla życia dziecka następstw. Mała żuchwa i zrotowany język do gardła mogą prowadzić do ciężkiej niewydolności oddechowej oraz połykania i bezpośrednio zagrażają życiu z powodu bezdechów i nagłych refluxów żołądkowo – przełykowych .
Czynnikiem pierwotnym jest niedorozwinięta szczęka dolna (zbyt mała żuchwa) co wywołuje sekwencję dalszych zmian, które prowadzą do zapadania się języka do gardła, a w rezultacie tego do powstania rozszczepu podniebienia.
Częstość występowania sekwencji Pierre’a Robina ocenia się na w zależności od badań na około 1: 8.500 -14.000 urodzeń. Dotyka w równym stopniu zarówno dziewcząt jak i chłopców.
Najprostszym zabezpieczeniem dziecka przed etapem leczenia chirurgicznego jest, wprowadzona przez profesor Zofię Dudkiewicz, metoda polegająca na założeniu na stałe sondy nosowo-żoładkowej.
Rozszczep podniebienia jest operowany u dzieci z sekwencją Pierre’a Robina po ukończeniu przez nie 6 miesiąca życia.
LEKARZE WYKONUJĄCY ZABIEG – zespół Pierre’a Robina
prof. dr hab. n. med. Dudkiewicz Zofia
specjalista chirurg dziecięcy i szczękowo-twarzowy
lek. med. Offert Barbara
specjalista chirurg dziecięcy, medycyny estetycznej
dr n. med. Piwowar Włodzimierz
specjalista chirurgii dziecięcej
lek. med. Surowiec Zbigniew
specjalista chirurg dziecięcy
dr n. med. Szczygielski Orest
specjalista chirurg dziecięcy
